merkez bankalarının, hep harcamalarını tekabül gayeli ziyade
para basımına yönelmeleri, son dönemlerde merkez bankalarının bağımsızlaşması
kavramını gündeme getirmiştir. mavera yandan, tarz bankaları şişkinlik
hedeflemesi suretiyle emniyet artırmaya da yönelmiştir. likit ve ita gücünü
elinde markajcı bir varlığın diğer bir trafik cezası varlığa evet da paraya konvertibiliteyi garanti
etmesi gerekmektedir ki bu vücut tam olarak bir merkez bankasıdır. Kağıt varlık
basımında biçim bankası monopolü ve para tekvin sürecinde ticari bankalarının
katılımı, tarz bankalarının finansal istikrara katılımı ile sonuçlanmıştır.
Bunun dü baş sebebi vardır; • biçim Bankaları, bankaların bankası haline
gelmiştir. Merkez bankaları interbank piyasaları ödemelerinin hesabını
kolaylaştırmıştır. Ayrıca, yine bankalarının bankası olarak, adım hamle banka
dişi kuruluşlara da hizmet vermiştir. Bu oluşum, Amerika’da FED’in kanuncu
yapılaşması gerçekleştirilirken, Avrupa’da bir anda olmuştur. Bankaların
faaliyetlerini sakınımlı yönetiminde, tarz bankaları ticari bankaların
sağlamlığını değerlendirmelerine de ihtiyaç duyulmuştur.
İkinci olarak da, girişim kadem ticari banka parasının mecmu
varlık stokları ortamında cesim paya iye olması sebebiyle, paranın değeri
ticari bankalarının saygınlık notuna da kapalı hale gelmiştir. Bu çevrede, özek
bankalarının sistemin bol işlemesi ve bankacılık sisteminin istikrarına ilgili
endişesi bile ortaya çıkmaktadır. Buna, ticari bankaların online trafik cezası ödeme akışkanlık sıkışıklığı olduğunda son
itibar merciine başvurulması da dahildir. 19. yüzyılın sonuna kadar,
Avrupa’daki çoğu özek bankası son kredi mercii gibi hareket göstermiştir. Bir
ölçüde yeni kurumun gerektikçe akışkanlık provizyonu desteğini vermesine tutkun
olarak, FED’in kuruluşundan sonra banka paniklerinin sıklığı büyük ölçüde azalmıştır.
Geçmişte ve yakında bile açıktır ki, özek bankalarının mali istikrarın
sağlanmasında rolü büyüktür. Avrupa’da, tarz bankaları resmi olarak ihtiyatlı
gözaltı için resmi olarak görevlendirilmiş değillerdi. Bu faaliyetler, finansal
istikrar rolünün bir yönüydü ve 19.yüzyılın sonu ve 20.yüzyılın başında kanunen
deyiş edilene kadar yasal görevleriymiş kabilinden devinim edildi.
FED’de ise tam aksine etkin bir bankacılık gözetimi resmi
olarak bu kurma aitti. Ancak, gözetim fonksiyonu olsun olmasın, tarz bankası
finansal sistemde şalter bir kesim ve sistemin işleyişinin sorumlusudur.
Paranın sessiz merkezden basılmasının ve tarz bankasının varlığının, bankacılık
sistemiyle ne ilişkisi olduğunu, ve bu sistemin çok işleyişinin niye merkez
bankasınca o denli üzerinde durulan bir husus olduğunu inandırmak
gerekmektedir. İlk olarak, bankalar ödemeler sistemiyle kendi aralarında
bağlıdırlar. Bu ifade, tip vergi borcu zarfında karşılanabilir
yekta ve tıpkı paranın sirkülasyonuna refere etmektedir. nüsha zamanda,
risklerin yayıldığı bir ağ içinde, ortak ödeme sistemi katılımcıları birbirine
bağlamaktadır. İkinci olarak, bankaların likiditeyi finansal sektörün
bankacılık dışı kısmına ve ekonominin tümüne kanalize etme fonksiyonu da
bulunmaktadır. Dolayısıyla, ekonominin hepsi merkez bankasının likiditesine
ulaşma dair bağımlıdırlar. Bu genel açıklama, Türkiye’de bile 2000-2001 yılında
yaşanan bankacılık krizlerinin gerçek sektörü kesinlikle etkilediğini, ve antrparantez
merkez bankası likiditesine o dönemde ne derece aşırı yokluk duyulduğunu
akıllara getirmektedir.